Ook nadat een atoomoorlog ei zo na het einde van de wereld heeft betekend, blijven mensen zichzelf. Dat betekent zoveel als: oorlogen en afrekeningen! Clans, rassen, religieuze fanatici, kwakzalvers en sjoemelaars doen elkaar de duvel aan. Alleen het geld boet niets van zijn macht in... Jeremiah -de denker- en Kurdy -de knokker- zijn voortdurend op zoek naar een manier om zo makkelijk mogelijk te overleven. Maar ze slagen er altijd weer in die dingen aan te pakken waar ze alleen hun handen aan kunnen branden. In deze wereld vol waanzin is alleen de wet van de sterkste een hoeksteen van de maatschappij. Zou het een toeval zijn dat het geweld in deze postnucleaire tijd veel gelijkenis vertoont met dat in de prehistorie?