Kan je als slechthorende gaan dansen in een discotheek? Elien heeft er geen flauw idee van. Wie weet hoort ze de muziek niet voldoende of zal ze naast het ritme dansen... Maar de angst om uit de toon te vallen is kleiner dan haar wil om uit te breken. Elien ergert zich steeds meer aan het overbeschermende gedrag van haar ouders. En in het veilige maar voor haar saaie milieu van de dovenclub voelt ze zich onrustig. Moet ook zij niet proberen zelfstandig te worden? Net als de anderen, de horenden? Uiteindelijk krijgt ze van haar ouders de toestemming om naar de Moonstruck, een disco in de buurt, te gaan. Ze leert er Manu kennen.
Telefoneren, de straat oversteken...: de meest evidente dingen stellen Elien soms voor onoverkomelijke problemen. Telkens weer merkt ze dat haar handicap haar dreigt te vervreemden van haar leeftijdgenoten en hun bezigheden. In STILLE LIPPEN loodst Bracke jongeren vanaf veertien binnen in haar stille wereld.