Bouwen aan een weerbarstige stad

De verschuiving van de bouwopgave van de stadsuitbreiding naar bestaand
stedelijk gebied drukt ontwerpers met hun neus op het verleden en dwingt
hen om een positie ten opzichte van de geschiedenis in te nemen. Het
begrip cultuurhistorie heeft in de afgelopen tijd een brede betekenis
gekregen. Het potentiële werkterrein van de monumentenzorg bestaat
tegenwoordig uit ongeveer alles wat ooit is gebouwd. Concreet gevolg is
dat in Nederland een ontwerpopgave zonder cultuurhistorische component
bijna ondenkbaar is.
Door de stad niet radicaal te vernieuwen maar te transformeren ontstaat
een positief te waarderen historische gelaagdheid. Ontwerpers zoeken in
elke opgave opnieuw een balans tussen de bestaande en de nieuw toe te
voegen kwaliteiten. De creatieve opgave om cultuurhistorie op te nemen in
integrale planvorming staat centraal in 'bouwen aan een weerbarstige
stad'. Hoe cultuurhistorie heldere kaders aan transformatieprocessen kan
geven, komt aan de orde in een tweede essay over interventie en
restauratie: 'restaureren zonder dogma'.
Inhoud:
Bouwen aan een weerbarstige stad
07 Inleiding
11 Cultuurhistorie
13 Niets veranderd?
16 Alles anders
33 Modern met traditie
39 De ontwerpers
43 Dankwoord
46 Noten
Restaureren zonder dogma
53 Van algemene naar specifieke richtlijnen
55 Behoud is transformatie
61 Algemene uitgangspunten
63 Charters en de praktijk van interventie
88 Van generieke naar specifieke uitgangspunten
90 Noten

Building in the stubborn city

The shift from construction projects at the edge of cities to projects
inside cities, surrounded by existing buildings, forces designers not only
to study the past, but also to decide on their position towards it. In
recent years, cultural history has become a broad concept. Potentially,
the care of monuments relates to almost anything which has ever been
built. Consequently, there are virtually no architectonic projects in the
Netherlands which do not include a cultural history component.
Avoiding radical urban renewal and instead opting for transformation
results in attractive historical layers. In each assignment, a designer
has to strike a new balance between the existing and new qualities. The
creative challenge of incorporating cultural history in the development of
integrated plans is key to 'building in the stubborn city'. How cultural
history can provide clear frameworks for transformation processes is
discussed in a second essay on intervention and restoration: 'restoration
without dogma'.
Contents:
Building in the stubborn city
07 Introduction
11 Cultural history
13 Does nothing change?
16 Everything different
33 Modern with tradition
39 The designers
43 Acknowledgments
48 Notes
Restoration without dogma
53 Guidelines - from general to specific
55 Preservation is transformation
61 General principles
63 Charters and intervention in practice
88 From generic to specific principles
91 Notes

http://www.vssd.nl/hlf/f038.htm