De ontwikkeling van de schepping is een geestelijk proces met als doel de vervolmaking van de nog onvolmaakte schepselen tot kinderen van God. Openbaringen van goddelijke waarheden en van Gods wil aan de mensen hebben in alle eeuwen plaatsgevonden.
Dit werk van Jakob Lorber (1800-1864), De geestelijke zon (2 delen), vormt een hoofdwerk van de schrijver over het hiernamaals. Het voert ons binnen in tien verschillende geestelijke sferen van mensen die ooit op onze aarde hebben geleefd, onder wie de apostelen Petrus, Marcus en Paulus, de profeet Daniël en de ziener Swedenborg. Daarbij ontsluit zich een geestelijk beeld van overweldigende grootte en weidsheid.
In steeds indrukwekkende beelden en situaties wordt ons een blik gegund in de geheimen van de schepping van de natuurlijke aarde tot aan de centrale zonnen. Samenhangen tussen de zichtbare werelden van het universum en die van het onzichtbare geestelijke Al worden duidelijker en kunnen het beperkte wereldbeeld van vandaag fundamenteel verruimen en omvormen. Wanneer ware religie en wetenschap zich opnieuw verbinden, kan de mens een vermoeden krijgen van de grenzeloze liefde, wijsheid en almacht van de Schepper, die langs miljoenen-voudige wegen al het aardgebondene in de vrijheid van de geest terugvoert.