Kees Ouwens (1944-2004) is de verkenner van het onbereikbare. Hij is de dichter van de schuchtere wanhoop en de schuwe onverbiddelijkheid. Van deerlijke tederheid en roekeloze uitbundigheid.
De auteurs in En gene schitterde op de rede komen nabij het unieke universum van het oeuvre van Kees Ouwens. Zij onderzoeken taal en wezen, en beproeven de ontoegankelijkheid en het licht van zijn poëzie. Hun aandacht richt zich op de verhouding tussen Ouwens' proza en zijn poëzie, op het gebruik van klassieke en hedendaagse mythologieën, en op verwantschappen met Descartes, Beckett, Gombrowicz, Pasolini, Achterberg of Faverey. Niet eerder is het werk, de persoonlijke mystiek van Ouwens van zo veel zijden tegelijk benaderd.
En gene schitterde op de rede bevat een uitvoerig gesprek met Kees Ouwens zelf, waarin motieven, achtergronden en werkwijze van de dichter aan het licht gebracht worden. Brieven, foto's en handschriften documenteren het beeld van de dichter.
Samenstelling & redactie: Hans Groenewegen.
Bijdragen: Piet Gerbrandy (Oude chaos, nieuwe orde), Rein Bloem (Klavervier), Lucas Hüsgen (Aarzelingen van de zwaan), Marc Kregting (De verborgen derde persoon), Toine Moerbeek & Kees Ouwens (De realiteit van fictie), Yra van Dijk (Het schuwe schrijven), Hans Groenewegen (Het bestaande heeft je gezocht), Peter van Lier (Voor de dag met dat licht), Tom Van de Voorde (Op weg naar het licht) en Kees Ouwens (Omhelzingen).
En gene schitterde op de rede is deel 9 in de serie Poëzie & Poetica.