De invloed van Plato reikt tot ver buiten de filosofie. In de twintigste eeuw is de belangstelling voor de filosofie van Plato opmerkelijk genoeg gegroeid, hetgeen zijn weerslag heeft gekregen in de literatuur. Marcel Fresco en Rudi van der Paardt doen met deze bundel verslag van hun onderzoek naar de invloed van Plato en het platonisme, of de afwezigheid ervan in de geschiedenis van de Nederlandse literatuur.
In de negentiende (Geel, Kloos) en met name de twintigste eeuw (Boutens, Bordewijk, Gossaert, Gerhardt, Rijdes, Nooteboom en Meijsing) duiken de verscheidene platoonse thema's op in zowel proza als poëzie. De literair-filosofische receptie in vroegere perioden wordt beschreven aan de hand van auteurs als Coornhert, Spiegel, Vondel en Hemsterhuis.
Ook aan de manier waarop men de typische stijl –de platoonse dialoog– hanteerde, of platoonse thema's –nabootsing van de werkelijkheid, heimwee naar het hogere, scheiding van lichaam en ziel– literair vorm gaf, wordt uitvoerig aandacht besteed.
Een beredeneerde bibliografie completeert het overzicht van de veelvormige invloed van Plato en het platonisme op de Nederlandse literatuur.
Samenstelling & redactie: Marcel F. Fresco & Rudi van der Paardt.
Bijdragen: Marcel Fresco (Platonisme. Naar hoger honing?; Coornhert en zijn transformatie van een platonische dialoog en Frans Hemsterhuis als aemulator van Plato en Socrates. Zijn dialoog de Simon), Harry Bekkering (Ons leren is niets anders dan herinnering. Plato en Ovidius in Het volgende verhaal van Nooteboom), Chris Rutenfrans (De lijn der volmaakte ontwikkeling. De invloed van Plato op Bordewijk), Rudi van der Paardt (Het schone en het goede. Platonisme in het vroege werk van B. Rijdes), Mieke Koenen (Die Eroos in het hart bleef dragen. Plato in het dichtwerk van Ida Gerhardt), J.D. Meerwaldt (Vondel platoniserend), Piet Kralt (Invloed of spel? Plato bij Kloos), Annemarie van Toorn (Belering en bekering rond Plato's grot. De ethica van H.L. Spiegel), Wim van den Berg (Een nieuw species der kunst. Jacob Geel en de platonische dialoog), J. de Gier (De dichter als paria. Geerten Gossaert en Plato) en Arnold Heumakers (De filosofie op reis naar Syracuse).