Horst Gerson (1907-1978) bracht bij zijn aantreden in 1965 als hoogleraar kunst- en cultuurgeschiedenis in Groningen in tenminste twee opzichten een ommekeer teweeg. Door zijn komst verschoof de belangstelling van cultuurgeschiedenis naar de bijzondere vorm van de kunstgeschiedenis die het kennerschap is. Gerson was een voortreffelijk kenner. Met Gerson als hoogleraar acteerde de Groningse kunstgeschiedenis nu ook plotseling op een internationaal podium. De overgang naar Groningen had voor Gerson zelf eveneens ingrijpende gevolgen. Tevoren had hij jarenlang op het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie in Den Haag gewerkt, een instelling die allerlei taken vervulde behalve onderwijs. In Groningen kreeg Gerson studenten aan wie hij zijn grote kennis kon overdragen. Hij heeft de nieuwe verplichtingen op de hem kenmerkende manier geschouderd, met ijver, tact en humor. Bovenal echter betoonde hij zich de man die hij altijd al was: een man die deugde.