Al in 1530 waren er dopers in Utrecht en omgeving. De Utrechtse doopsgezinde gemeente ontstond in 1639 uit een fusie van Vlamingen, Friezen en Hoogduitsers. Angelique Hajenius laat zien hoe deze gemeente zich ontwikkelde van een getolereerde groepering tot een volledig geaccepteerd en gerespecteerd kerkgenootschap. Dopers in de Domstad heeft de vorm van een drieluik. Het middenpaneel is gewijd aan de gemeenteleden, de organisatie van de gemeente, de doperse beginselen, de armenzorg, het hulpwerk en de overige contacten met derden alsmede de ontwikkeling in de eerste helft van de twintigste eeuw. Dit kerndeel wordt voorafgegaan door een overzicht van de geschiedenis van de Nederlandse doopsgezinden in het algemeen en van de voorgeschiedenis van de Utrechtse gemeente (1530-1639) in het bijzonder. Het boek besluit met een blik op de ontwikkelingen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.