'Een formidabel bouwwerk', zo is de katholieke gemeenschap in Nederland ooit omschreven. Het beeld van een naar binnen gekeerde hechte katholieke gemeenschap, van een afzonderlijke roomse subcultuur, is en blijft hardnekkig. Uit recent historisch onderzoek blijkt dat katholieken zich bepaald niet in hun bolwerk verschansten, maar soms opmerkelijk ontvankelijk waren voor moderne stromingen en denkbeelden uit andere levensbeschouwelijke tradities dan de rooms-katholieke, of ruimer zelfs: dan de christelijke. In zeven artikelen wordt deze verleiding van het vreemde op katholieken onderzocht en in een historisch perspectief geplaatst. Daarbij komen elementen uit heel uiteenlopende tradities en stromingen aan de orde, zoals vrijmetselarij, oosterse bewegingen, boeddhisme, winti, islam, zenmeditatie en het verzamelbegrip New Age. De eigenzinnigheid van sommige katholieken komt eveneens aan bod in portretten van onder andere Hein Stufkens en Irene van Lippe-Biesterfeld.