'Ze moeten weten dat er boeken met gif zijn; boeken waarvan een giftige adem over hun ziel uitgaat; en ze moeten op vader en moeder vertrouwen kunnen, om te weten wat wel gelezen mag worden en wat niet.' Bezorgdheid vanwege de overvloed aan wereldse lectuur die in de tweede helft van de 19e eeuw de markt overspoelde, deed Abraham Kuyper deze waarschuwende woorden spreken. In zijn vlot leesbare studie over populaire leescultuur en opvoeding in protestants-christelijke gezinnen laat Jacques Dane zien hoe in deze kring gereageerd werd op de komst van wereldse lectuur. De protestantse voormannen richtten zich tot de ouders om het belang van het bijbellezen voor het gezinsleven duidelijk te maken en stelden in boeken en artikelen de grens tussen gewenste en ongewenste lectuur aan de orde. Uitvoerig bespreekt Dane inhoud, opvoedingsboodschappen en gezinsbeelden in de goedgekeurde populaire lectuur, met name in het geïllustreerde gezinsweekblad De Spiegel(1906-1941) en de zondagsschoolboekjes. De vrucht van Bijbelsche opvoeding nuanceert het clichébeeld van de hermetisch afgesloten protestants-christelijke zuil. Via populaire lectuur werd de achterban enerzijds wel beschermd tegen wereldse lectuur, maar anderzijds ook bekend gemaakt met die wereld van buiten de eigen zuil.