De Haagse schoolmeester en dichter David Beck heeft in het jaar 1624 een dagboek bijgehouden. Het was voor zijn kinderen en hij noemde het een 'spiegel van mijn leven'. Het dagboek begint enkele weken nadat zijn vrouw in het kraambed gestorven was. Beck beschrijft hoe zijn pasgeboren dochter bij een min werd ondergebracht, terwijl hij zijn zuster in huis nam voor de opvoeding van de twee oudere kinderen. Nauwgezet, zonder ook maar één dag over te slaan, noteert Beck zijn bezigheden: de bezoeken die hij aflegt, zijn wandelingen in en rond Den Haag, de kerkdiensten die hij bijwoont en zelfs zijn maaltijden. Ook schrijft hij over het onderwijs op zijn school en de angst voor de pest. Spiegel van mijn leven biedt echter meer dan een gedetailleerd en boeiend beeld van het dagelijkse leven anno 1624. Beck vertelt namelijk ook veel over zijn innerlijke leven en over zijn dromen. Zijn dagboek is bovendien het eerste (Nederlandse) dagboek waarin we een dichter aan het werk zien. De gedichten waarover hij schrijft, zijn als bijlage opgenomen in deze editie van Becks dagboek.