Met Eriks bejaarde moeder gaat het niet goed. Haar lichaam laat haar in de steek en ook haar geheugen weigert dienst. Gelukkig biedt een raadselachtige en ongeordende hoop notities Erik de mogelijkheid haar verleden te construeren. Erik, is niet alleen een zoon, maar ook een minnaar. En wel die van Sylvia: een vrouw die video-opnames maakt om 'zichzelf te kunnen zien zoals een ander naar haar kijkt'. Het rangschikken van papierflarden, het beminnen van de eigenzinnige Sylvia: het zijn Eriks pogingen zichzelf te doorgronden. Erik staat hierin echter niet alleen: in Evert Blankesteijns debuutroman lijken alle personages hun persoonlijkheid gestalte te geven door het creëren van een alter ego. Een geur van augustus is een intrigerend verhaal over afscheid en de weigering om te verliezen wat men liefheeft, over de poging om, tegen beter weten in, te redden wat er te redden valt. Een verhaal over de noodzaak van bekentenissen en de pogingen om dat wat geheim is te ontsluieren. Maar bovenal is het een verhaal over de liefde en de onherroepelijke tijdelijkheid daarvan. Door zijn betoverende stijl en zijn originele aanpak is Evert Blankesteijn erin geslaagd grote thema's in ontroerende woorden te vatten.