Dr. Henk Schoorl (1920-1997) is jarenlang gefascineerd geweest door de kustvormen van noordelijk Nederland. In zijn nieuwe - postuum uitgegeven - boek 'De Convexe Kustboog' toont hij aan dat de diluviale gronden van Texel en Vlieland zoveel weerstand boden aan de zeestromingen dat zij als het ware een 'ophangpunt' werden van de (concave) kustbogen zuidelijk van Den Helder en oostelijk van Ameland. Aan de hand van een diversiteit aan gegevens ging hij de oorzaken na waardoor de convexe kustboog ging afvlakken, hoe door de werking van Noordzee, Marsdiep en Vlie belangrijke gedeelten van de kust (Huisduinen en stukken van Vlieland) zijn verdwenen, en hoe het zandtransport vanuit Vlieland het eiland Terschelling opbouwde. In zijn betoog spelen de door hem gereconstrueerde kaarten een belangrijke rol. Naast de historische geografie heeft - de van oorsprong genealoog - Schoorl in 'De Convexe Kustboog' een grote plaats ingeruimd voor de geschiedenis van leven en werken op de drie genoemde Wad