Arjan Ederveen en Jack Wouterse, twee broers c.q. tuinkabouters schoffelen in de tuin. Ze schoffelen de zinloosheid van het leven weg. Ze hebben zich teruggetrokken in deze utopie waar ze wachten op het grotere, het allesomvattende, het menselijke…. De seizoenen wisselen elkaar af, en de kabouters blijven wachten. Ze zaaien horloges om de tijd te winnen. De één heeft een brief achtergehouden die voor de ander bestemd was. Ze schoffelen. Ze spelen typetjes, ze spelen tv programma’s na om maar niet toe te komen aan wat verzwegen wordt. Ze zaaien depressiviaatjes. Ze zijn bang voor de dood en ze willen niet oud worden. Twee kabouters gevangen in de alledaagsheid van het leven.

Met Walden schrijft Arjan Ederveen opnieuw een tekst over de tragiek van het leven; over het verlangen naar meer. Gemaakt voor Oerol.