Een theatertekst van Ingmar Bergman (vertaling: Karst Woudstra) over gespeelde onkwetsbaarheid en kleinmenselijke behoeften, tussen het verlangen anderen te behagen en ongemakkelijk eigenbelang, tussen het geloof in een maakbare wereld en de aanvaarding van het eigen falen.

In Scènes uit een Huwelijk lijken Johan en Marianne het perfecte koppel, maar scène na scène wordt dit mooie beeld systematisch ontmanteld. Halve waarheden, leugens en bedrog leiden tot een pijnlijk verloop van hun huwelijk. Toch kunnen zij elkaar niet loslaten. En wat begint als een hel, verandert in een zoektocht naar onvoorwaardelijke en belangeloze liefde.