Ergens moeten we het belangrijkste gemist hebben. Stel je voor: de
God van het heelal, de Schepper van nitrogeen en dennennaalden,
melkwegstelsels en e-mineur, deze God heeft ons lief met een
radicale, onvoorwaardelijke, zelfopofferende liefde. En wat is onze
respons? We gaan naar de kerk. We zingen wat. En we proberen
niet te vloeken. Dat is het zon beetje.
Héél diep in je hart zit misschien wel een verlangen om los te
breken uit alles-wat-altijd-maar-hetzelfde-blijft. Het antwoord op
religieuze gezapigheid is niet religieus fanatisme: het is verliefd
worden op God.
God zoekt je hart, en Hij verlangt naar een hartstochtelijke liefdesrelatie
met Hem. Als je zijn liefde echt leert kennen te gek! zul je
nooit meer dezelfde zijn.