In sommige Bijbeluitgaven worden de woorden van de Heer Jezus met rode leters aangeduid. Ze springen eruit, zichtbaar. Als God op aarde komt als Mens, en spreekt, dan mogen we niet missen wat Hij zegt. Waarom nemen we deze 'rode letters' niet ter harte? Waarom zijn we geen handen en voeten van Christus voor armen, onvrijen, vermoeiden, vaderlozen, gevangenen? Hoe komt het dat we die activiteiten doorgaans overlaten aan regeringen, organisaties en beroemdheden?

Het evangelie is nooit bedoeld geweest om alleen maar te lezen, maar om het te leven. Van de hiv/aids-crisis in Afrika tot een eenzaam en misbruikt kind in Rusland zijn de noden in de wereld enorm. Mag ons hart onze boodschap kleuren?

Tom Davis geeft leiding aan Children's Hope Chest, hopechest.org en je kunt zijn blog lezen op cthomasdavis.com.