Dagelijks overlijden er mensen. Maar elk sterven is uniek. Samengeweven levens worden nu uit elkaar gerukt. Het sterven van je man of je vrouw is helemaal moeilijk. Je partner is weg. Gevoelens van verlating en verlies kunnen je overweldigen. Misschien word je ongevraagd ook overvallen door gevoelens van schuld en spijt. Misschien kan dit boek helpen om je gedachten te ordenen, als je alleen bent achtergebleven. De contouren van de rouw zijn voor ieder mens uniek. Het is niet makkelijk, verdriet is een drempel, maar er is geen andere keus: je moet over de drempel van het verdriet. Dat is een hoge barrire, en soms denk je: dat lukt nooit.
Misschien zouden een man en een vrouw die hier beide doorheen gegaan zijn in staat zijn jou (of vrienden van je, die in zulke omstandigheden zijn) helpen om de gedachten te ordenen.

De openhartige manier waarop Susan Zonnebelt-Smeenge en Robert de Vries over hun eigen rouw-ervaringen vertellen, maakt het abstracte proces van rouwverwerking tot een gebeuren van vlees en bloed. Beide schrijvers dagen de lezers uit hun verdriet te verwerken zonder de pijn uit de weg te gaan, en in het besef dat God een Metgezel is in deze pijnlijke genezingsprocessen.

Robert de Vries is hoogleraar aan Calvin Theological Seminary in Grand Rapids, Michigan (USA), en Susan Zonnebelt-Smeenge is klinisch psychologe in dezelfde stad. Ze verloren beiden hun huwelijkspartner door de dood, en zijn daarna met elkaar hertrouwd.
Van rouwklacht naar reidans