Dit boek gaat over zendingswerk, speciaal over de arbeid van Bijbelvertalers in Papoea Nieuw-Guinea. Toch is het véél meer dan een zendingsboek. Over de schouder van de vertalers en hun inheemse helpers volgen we de fascinerende speurtocht naar wat de Folopa noemen pté: de bron, de oorsprong, de kern. Zo leren wij van deze inwoners van het vergelegen tropische land wat de kern van de zaak is, het hart van het evangelie.
Bijbelvertalingen
In het hierboven genoemde boek, waarin de geschiedenis van de zending wordt beschreven, is verschillende malen te lezen hoe groot het belang is van de Evangelieprediking in de eigen taal van de hoorders. Daar hoort ook een bijbelvertaling bij. Nog steeds zijn er vele volken die de Bijbel niet in hun eigen taal hebben. Zo'n volk is de Folopa: ca. 2500 Papoea's in Papoea Nieuw-Guinea. Daar werkt al jaren Neil Anderson voor Wycliffe Bijbelvertalers. Hij heeft aan auteur Hyatt Moore zijn verhaal vertelt over de moeite en zegeningen van het vertalen van Gods Woord in een onbekende taal.
Voor wie een beeld wil krijgen van de praktijk van bijbelvertalen in de rimboe, is dit boek een aanrader. Anderson werkt met enkele taalhulpen aan de vertaling in het Folopa. Daarnaast zitten er dagelijk in zijn 'bijbelhuis' een aantal belangstellenden, die intensief meedenken over het vertaalde en het spontaan toepassen in hun leven Zo is vertaling meteen een stuk verkondiging.
Steeds blijkt dat de Folopa bepaalde bijbelse gebeurtenissen volkomen anders interpreteren dan wij als westerlingen. Een voorbeeld is de opstanding.
Een Folopa-woord dat steeds terugkeert, is beté - de kern. De eeuwen door hebben de Folopa zich beziggehouden met het begrip beté in stoffelijke en geestelijke betekenis. Ze hebben altijd geweten dat er een andere realiteit was, een realiteit achter het tastbare, en dat die realiteit meer macht had dan zij, in hun natuurlijke staat, ooit zouden kunnen uitoefenen.
Toen Anderson en de Folopa-mensen Hand. 17 vertaalden 'leek het alsof er een pijl recht door het raam van het bijbelhuis was gevlogen en temidden van hen was neergekomen. Het was een pijl met een boodschap eraan; en die boodschap was in hun eigen taal'. Het ging om wat Paulus op de Areopagus verkondigde en toen zij beseften dat die boodschap ook voor hen was veranderde alles. Want 'God verkondigt, met voorbijzien van de tijden der onwetendheid, heden aan de mensen, dat zij allen overal tot bekering moeten komen' (Hand. 17:30).
Folopa-mensen kijken met hun mens-, wereld- en (ook) Godsbeeld naar bepaalde teksten. Dan blijkt het van ontzettend groot belang te zijn het juiste Folopa-woord te gebruiken om niet verkeerde interpretaties te laten ontstaan. Maar voor heel wat bijbelse begrippen is geen Folopa-woord voorhanden.
Het is ontroerend in dit boek iets mee te maken van de worsteling van het zoeken naar een juiste of zo juist mogelijke vertaling van woorden als genade, liefde, kruisiging, losprijs. Maar het begint al in het eerste vers van de Bijbel, waarin staat dat God hemel en aarde schiep. Wat is een goed woord voor 'scheppen' in het Folopa?
'Op zoek naar de Kern' laat de rijkdom zien, die een Papoeavolk ontvangt bij het krijgen van een eigen bijbelvertaling. Het maakt je bovendien opnieuw van je eigen rijkdom bewust....