In het prachtige Indiase epos Mahabharata wordt de wijze Yudhisthira gevraagd: wat is van alle dingen in het leven het meest verbazingwekkende? Yudhisthira antwoordt: dat een mens, die toch regelmatig anderen ziet sterven, er nooit aan denkt dat hij zal sterven.

Tweeduizend jaar later zien veruit de meesten van ons nog steeds de realiteit van de eigen dood niet onder ogen. We worden eerder bang van de vraag hoe we zullen sterven dan van het feit dat we zullen sterven, het voorkomen van lijden en pijn houdt ons meer bezig dan de confrontatie met de betekenis van de dood. In alle tijden en alle tradities zijn er verlichte geesten geweest die leefden in het volle besef van hun eindigheid. Deze mannen en vrouwen zijn gestorven zoals zij leefden: in eenvoud, waardigheid en mededogen. Uiterst liefdevol hebben ze ons laten zien dat het afscheid van dit bestaan geen afschrikwekkend einde is, maar het samenvallen van een regendruppel met de grenzeloze oceaan. Waardig heengaan verhaalt in de vorm van anekdotes, gespreksfragmenten en citaten over de wijsheid, de gratie en de bevrijdende kwinkslagen waarmee Tibetaanse, zenboeddhistische en hindoe meesters hun leven hebben afgesloten. Het verrijkt en inspireert al degenen die de vragen over hun leven en hun sterven serieus nemen.