'Waanzinnige wijsheid' wordt door Chogyam Trungpa beschreven als een onschuldige staal van geest die de kwaliteit van de vroege morgen bezit: fris, sprankelend, en volledig ontwaakt Aan de hand van het leven van Padmasambhava - de Indiase leraar die het boeddhisme naar Tibet bracht verduidelijkt hij het principe van waanzinnige wijsheid als beginpunt van een opwindende spirituele reis. Vanuit dit diepzinnige standpunt gezien, biedt de spirituele beoefening geen aangename antwoorden op pijn en verwarring. Integendeel, pijnlijke emoties kunnen geapprecieerd worden als een uitdagende mogelijkheid tot nieuwe ontdekkingen. De schrijver bespreekt in het bijzonder de meditatie als een praktische manier om je eigen ingeboren wijsheid midden in het leven van alledag te ontdekken.