In Geen talent voor de liefde beschrijft Ebru Umar op zeer persoonlijke wijze hoe haar leven drastisch verandert na de publicatie van haar eerste boek Burka Blahniks. Van een relatief onbekende webcolumniste wordt ze een veelgevraagd auteur van opiniestukken, debater in tv-programma's en radiocolumniste. Vol optimisme maar vooral met veel plezier ondergaat zij de verandering in haar leven.
Als op 2 november 2004 haar mentor, vriend en coach Theo van Gogh wordt vermoord, slaat Ebru's optimisme om in een allesoverheersend pessimisme.
De stilte van haar verdriet is maar van korte duur als zij ziet hoe Nederland en haar omgeving reageert op een daad die zij in haar ergste nachtmerries niet voor mogelijk had gehouden. Al snel breekt de storm los: woede en waanzin wisselen elkaar af, ze raakt in een depressie, wordt lethargisch, en uiteindelijk raakt ze elk contact met zichzelf en de buitenwereld kwijt.
Geen talent voor de liefde is het verontrustende maar verrassend eerlijke verhaal van een vrouw die niet alleen een vriend verliest maar ook zichzelf, maar die toch de draad weer weet op te pakken na een lange en moeilijke periode van rouw. Na het lezen van dit boek kan slechts één conclusie getrokken worden: Ebru Umar heeft weinig talent voor de liefde. Maar des te meer voor vijanden.