Altijd weer valt het paradoxale karakter op van de uitspraken van Krishnamurti: ook in dit boek, waarin hij uitvoerig ingaat op ons verlangen naar veiligheid en geborgenheid. Hij constateert dat verlangen naar veiligheid voortkomt uit angst en gespletenheid zodat we ons nooit werkelijk geborgen voelen.

Zijn verrassende conclusie is dat echte geborgenheid alleen kan bestaan in volledige vrijheid. Vrijheid van goeroe's, van leiders, van nationaliteit, etc. Geborgenheid bestaat alleen daar waar geen verdeeldheid en gehechtheid bestaat.