In deze ongewone kroniek schetst de auteur de weder­waardigheden van de Lichtstad en haar inwoners gedurende de nazi-tijd. De internationale politiek speelt daarbij een rol die men niet direct in een provinciestad, maar wel in het hoofdkwartier van een wereldconcern zal verwachten:

Rust en orde worden naar Amerikaans voorbeeld door een keihard particulier politiekorps verzekerd. De brave stadsregenten buigen voor de feitelijke machthebbers en wassen hun handen in onschuld. En omdat de strijd voor handhaving — of herstel — van de gezagsverhoudingen niet aan de grens ophoudt, zoekt en vindt men gelijk­gezinden: Hitlers Gestapo.

Terwijl Europa op de Tweede Wereldoorlog afstevent, organiseert de NV Philips ook het (contra)spionagewerk in Eindhoven en de wijde omgeving. En wanneer alles voorbij is laten de concern-heren — die tijdens de oorlog hun goede relaties met de nazi's dankbaar hebben uitgebuit — zich féteren als verzetstrijders die van Eindhoven een 'Engelse vesting' hadden gemaakt.

'Frans Dekkers vindt alle deuren voor zich geopend, omdat hij er zonder enige pretentie aanklopt, maar nooit aflaat voor hij bereikt heeft wat hij wilde bereiken,' schrijft het Eindhovens Dagblad. Het beeld van de stad met de open deuren is wellicht iets overdreven; zijn volharding en zijn onophoudelijk zoeken naar meer materiaal maken Frans Dekkers tot een groot talent voor de vaderlandse geschiedschrijving, die een overstelpende hoeveelheid feitenmateriaal boeiend weet te presenteren.