Marnix van Sint Aldegonde (1540-1598) heeft een belangrijke rol gespeeld in de opstand van de Nederlandse gewesten tegen Spanje, beter bekend als de Tachtigjarige Oorlog. Voor de meeste Nederlanders is hij echter een volslagen onbekende. Wie zijn naam kent, dankt dit doorgaans aan naar hem vernoemde straten, pleinen of scholen, of aan de lessen Nederlandse literatuurgeschiedenis, waar hij als de vermoedelijke dichter van het Wilhelmus wordt genoemd.
Marnix is door zijn biografen omschreven als de intellectueel in de politiek, de penvoerder van de opstand, de superintendant en instructeur der afvalligen, een gentleman-calvinist, een vrijheidsheld, Oranje’s rechterhand, Oranje’s boezemvriend en zelfs als Oranje’s rechterarm.
Deze nieuwe biografie probeert de verschillende inzichten omtrent de persoon en het werk van Marnix duidelijk te doen uitkomen. De nadruk zal daarbij liggen op Marnix’ rol tijdens de Tachtigjarige Oorlog en zijn houding tegenover andersgelovigen. Zijn beroemde pamflet De bijenkorf van de heilige Roomse kerk zal uitvoerig worden behandeld. Zijn ideeën, karakter en werkzaamheden worden van vele kritische kanttekeningen voorzien, zulks in tegenstelling tot de verheerlijking die Marnix in veel andere biografieën ten deel valt.