Geboren onder het teken van het water, op een plaats veroverd op de zee, in Amsterdam geschapen door de mens en door het water. Het geordende labyrint van de grachten ontvouwt zich aan de wandelaar als een open boek, in de vorm van een ideogram dat Cees Nooteboom voor ons ontcijfert. Achter rijen fraaie bomen schuilen de huizen met hun schitterende topgevels, een ware triomf van de baksteenarchitectuur. Max van Rooy neemt de lezer mee op een wandeling door deze stad, langs de schilderachtige grachtenhuizen uit de Gouden Eeuw en de wonderbaarlijke gebouwen uit het begin van deze eeuw ontworpen door de Amsterdamse School. In Amsterdam zijn de interieurs naar buiten gericht, waardoor achter de grote ramen zonder gordijnen het dagelijks leven zichtbaar wordt. Een calvinistische drnag om aan de voorbijgangers te tonen dat er niets te verbergen is, of een uiting van het ambivalente wezen van de Amsterdammers die tegelijkertijd thuis en buiten willen zijn, die de intimiteit zoeken en toch de