De zeventienjarige Han kan goed leren, maar met haar omgeving wil het niet zo vlotten. Ze trekt zich steeds meer terug in zichzelf, vlucht in verhalen over Alexander de Grote en probeert haar gevoelens te ontkennen door te weinig te eten. Tijdens een schoolreis in Athene leert ze Andreas, een Griekse student archeologie kennen. Hij nodigt haar uit om in de zomervakantie naar Miëza te komen, waar Alexander de Grote ooit les heeft gehad en waar nu opgravingen plaatsvinden. In Miëza doet Han allerlei ontdekkingen, over Alexander de Grote, vriendschap, Griekenland, maar vooral over zichzelf.