Van der Goes' lijvige maar zeer toegankelijke werk is geschreven in de vorm van brieven aan een fictieve vroegere leerling en diens vrouw, wat hem de gelegenheid geeft enkele hedendaagse en dichter bij huis liggende zaken in zijn verhaal te betrekken. Dat is jammer, want deze beuzelarij, met hier en daar uitstapjes in de richting van de antroposofie, doet afbreuk aan zijn heldere, weinig pretentieuze en gelukkig onbevangen kijk op de tot 'moeilijk' verheven en daardoor a.h.w. versteende Faust. Van der Goes laat terecht zien hoe onnodig die opvatting is, en veroorlooft zich de vrijheid gewoon goed te lezen wat er staat. En passant worden grote delen van de 150 jaar oude maar eigenlijk heel frisse tekst vertaald in niet altijd rijmend Nederlands. Door aan Van der Goes' hand mee te lezen wordt Faust voor eindexamenkandidaten, studenten en theaterbezoekers een stuk aangenamer. Forse druk op een ruime bladspiegel, maar wel erg wit! Eerder verschenen reeds: 'In de kelders van Attilla' (over Edda en Nibelungen) en 'Wie weet de weg naar Zazamanc?' (over 'Parzival' van Wolfram von Eschenbach).