Als Abel van Voort van zijn verre reizen thuiskomt, vertelt hij bij de warme kachel alles over het oerwoud waarin hij heeft gekampeerd en de rivieren die hij heeft bevaren. Op al zijn tochten had hij alleen de maan om hem de weg te wijzen. Op een dag besluit hij zijn verhalen op te shrijven. Hij zet zijn tafel in een rustig boekje van de tuin en schrijft door tot het maanlicht zijn pen de weg wijst.
Dan komt de tijd dat Abel weer op reis moet. Zijn tafel blijft in de tuin staan en Abels zoons, Adam en Noa, gebruiken hem voor hun avonturenspelletjes. Tegen de tijd dat Abel met nog meer verhalen thuiskomt, kunnen de jongens hem hun eigen avonturenverhalen vertellen.