Velen van u zullen de serie over de dieren van de ruige berm nog wel kennen. Opa Kees en Oma Keetje is het negende deeltje in de reeks die in de jaren zeventig furore maakte en waarin Kees en Keetje (Zilveren Griffel 1975) en Keetjes kinderen verschenen. Deze beide boekjes werden ook vertaald in het Japans.
De egeltjes Kees en Keetje zijn oud geworden en daar vinden ze niks aan. Keetjes stekeltjes vallen uit, maar ze wil het niet weten. De ogen van Kees worden slechter, maar hij wil geen bril. Als hij op een dag zijn poot breekt, kan hij alleen nog maar hinken. De dokter zegt dat hij goed moet oefenen, maar luie Kees wil liever blijven hinken en lekker verzorgd worden door Keetje. Dankzij de kleine egelnichtjes Kim en Kaatje komt alle weer op zijn pootjes terecht en leert zelfs oma Keetje hinkepinken.