Clara Wichmann werd op 17 augustus 1885 te Hamburg geboren. Zij studeerde rechten te Utrecht - waar haar vader hoogleraar in de geologie was - en promoveerde er in 1912 cum laude op het proefschrift Beschouwingen over de historische grondslagen der tegenwoordige omvorming van het strafbegrip. Zij huwde in 1921 met J.B. Meijer. Van 1914 tot haar dood op 15 februari 1922 was zij - vanaf 1916 als chef van de gerechtelijk-statistiese afdeling — werkzaam bij het Centraal Bureau voor de Statistiek. Zij hield veel inleidingen met name voor de Internationale School voor Wijsbegeerte, en schreef onder meer Inleiding tot de Philosophie der Samenleving (gepubliceerd in het Tijdschrift voor Wijsbegeerte 1917, in boekvorm opnieuw uitgegeven in 1925).
Zij publiceerde vooral over de vrouwenbeweging, de arbeidersbeweging en het strafrecht een groot aantal tijdschriftartikelen onder meer in De Vrouw in de XXe eeuw, het Maandblad voor Vrouwenstudie, Opwaarts, de Nieuwe Amsterdammer, De Vrije Communist, het Weekblad van het Recht.
Haar belangrijkste artikelen, brochures en voordrachten werden na haar dood door haar man verzameld en uitgegeven in de bundels:
Mensch en Maatschappij, Arnhem 1923
Bevrijding, Arnhem 1924
Misdaad, Straf en Maatschappij, Utrecht 1931
Vrouw en Maatschappij, Utrecht 1936