Michel Foucault opende in 1976 zijn meerdelige Geschiedenis van de seksualiteit met De wil tot weten. De uitdagende stelling, die Foucault hier met verve verdedigt, is dat de seks in onze hedendaagse maatschappij niet, zoals een bepaalde onderzoekstraditie wil, het voorwerp van verboden en onderdrukking is, maar dat zij daarentegen door deze maatschappij als een nieuwe vorst op de troon is gezet. Vanaf de achttiende eeuw zijn de mensen onophoudelijk doende geweest de seksualiteit te ondervragen met de bedoeling dat zij de waarheid over hen zou vertellen. Rondom haar is een waarheidsspel georganiseerd waarin het gaat om de kennis van zichzelf en van de anderen: de scientia sexualis