Denken rechters nog ooit terug aan de vele beklaagden die ze van hun vrijheid beroofden? En wat als achteraf blijkt dat onschuldigen werden veroordeeld? Zijn magistraten het nooit moe om altijd opnieuw geconfronteerd te worden met kapotgeslagen levens? Waarom kiest men voor de magistratuur: omdat het goed verdient, uit machtswellust of om dat men in eer en geweten recht wil spreken? Kijken rechters depolitici naar de ogen als dank voor hun benoeming?

Louis de Lentdecker leefde jarenlang in de schaduw van hun theatraal optreden. Hij zag de moed van sommigen. de lafheid en de kleinheid of de voorzich tigheid van anderen. De rechters opent de fascinerende wereld van waarheid. billijkheid en dwaling.

LOUIS DE LENTDECKER (Dendermon de. 1924) is de grijze eminentie van de justitieverslaggeving. Bij Davidsfonds publiceerde hij Tussen twee vuren (1985) en De misdadigers (1992).