'Ik was 35 jaar en ik had twee jongens. Ik was heel druk bezig zowel in het gezin als op het werk. En net op zo'n moment werd ik zwanger van een vriend, niet van mijn vaste partner. Een zwangerschapsafbreking was de beste oplossing, zo besloot ik. Een vrouw moet daar immers zelf kunnen over beslissen. Toch ben ik daar voor mezelft te licht overheen gegaan. Het was een schok, een fysieke ervaring die heel veel emoties losmaakte. Nog steeds trouwens. De harde kantjes zijn eraf, maar er blijft een soort van triestheid. Een klein verdriet dat je meeneemt, overal... Men kan dit niet zomaar uit zijn leven wegwissen...' Met een open en brede visie op de abortusproblematiek buigen Trees Dehaene (algemeen coördinator van het cetrum voor Relatievorming en Zwangerschapsproblemen), en Katrien Ruytjens (ziekenhuispastor in een MS-ziekenhuis) en de professoren Roger Burggraeve en Paul Igodt zich over de onzichtbare en onzegbare problemen die zich kunnen voordoen na een abortus. Aan bod komen onder m