Vertaald uit het Roemeens en van een voorwoord voorzien door Jan Willem Bos. ‘Schelmen van het Oude Hof’ schetst het leven - vooral het nachtleven - in Boekarest rond 1910, een rommelige maar bruisende stad tussen de Balkan en West-Europa, met een verfijnd en chic centrum en buitenwijken annex achterbuurten waar ritselaars en boemelaars de dienst uitmaken. Met de ‘schelmen’ wordt gedoeld op een groep decadente vrienden die zich overgeven aan het uitgaansleven in de laatste jaren voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal en de stijl zijn volstrekt uniek en tegelijkertijd authentiek, terwijl de personages de lezer lange tijd bijblijven. De stijl van de roman is barok en van een ongekende rijkdom, wat ook geldt voor het taalgebruik, dat in zekere zin kunstmatig en opzettelijk cryptisch is. Deze aspecten dragen ertoe bij dat deze roman in Roemenië een blijvende populariteit geniet en zelfs op een literaire cultstatus kan bogen. ‘Schelmen van het Oude Hof’ verscheen in 1929. In 1922 had Caragiale de korte novelle ‘Remember’ gepubliceerd, die qua stijl en sfeer een voorafschaduwing is van ‘Schelmen’. Deze novelle is ook opgenomen. Mateiu Ion Caragiale (1885-1936) neemt een unieke plaats in binnen de Roemeense letteren, al was het maar omdat zijn reputatie de omvang van zijn werk verre overstijgt. Dankzij zijn huwelijk met een 25 jaar oudere, welgestelde vrouw verwezenlijkte hij zijn ambitie als aristocraat te leven. Hij overleed, nog voor zijn vijftigste verjaardag, aan de gevolgen van een beroerte. Schwobtitel. 'De mooiste boeken die u nog nooit gelezen heeft'