J. van Baal (1909), uit een streng gereformeerd milieu in Scheveningen, ging in 1934 als bestuursambtenaar naar Ned.-Indi, waar hij in 1936 werd benoemd als "controleur" in Merauke (Zuid-Nieuw-Guinea). In 1938 volgde overplaatsing naar Java, later het eiland Lombok, waar hij was toen Japan Indonesi bezette (1942). Hij werd op Celebes genterneerd. Na de oorlog volgde tot 1947 ziekte- en studieverlof in Nederland. Van Baal, later bekend als gouverneur van N-Guinea en vooraanstaand antropoloog, beschrijft hier zijn herinneringen tot 1947. Een tweede deel zal handelen over de periode 1947-58. Vooral de periode op N-Guinea (230 blz.) en de internering (80 blz.) krijgen veel aandacht. Van Baal schrijft zeer leesbaar, onderhoudend, soms anecdotisch, scherpzinnig en met weldadige distantie over zijn belevenissen. Aan het beeld van het vooroorlogse koloniale leven en het Nederlandse koloniale bestuur, vooral op een barre buitenpost als Merauke, levert zijn boek een verhelderende en voortreffelijke bijdrage.