In geen enkel land is het mondeling doorgeven van sprookjes en folkloristische verhalen zolang levend gebleven als in het geïsoleerde Ierland.
Kenmerkend voor de Ierse vertelkunst is het steeds opduiken van een man wiens grote ongeluk daaruit bestaat dat hem nooit een verhaal te binnen wil schieten. Een situatie waaruit hij dan meestal verlost wordt als hij iets verschrikkelijks of bijzonders meemaakt, waar hij dan wel over vertellen kan.