Een bijna-doodervaring is een term die gebruikt wordt om de mystieke beleving te verklaren van mensen die klinisch dood waren en terugkeerden naar het leven. Dr. Melvin Morse, kinderarts, heeft acht jaar lang onderzoek gedaan naar de bijna-doodervaringen van kinderen.
Volwassenen die even op het randje van de dood waren en hun verhaal vertellen, kunnen beïnvloed zijn geweest door wat ze ooit gehoord of gelezen hebben over een eventueel leven na de dood. Kinderen in veel mindere mate. Hun verhalen komen in ieder geval opvallend overeen:
Ik kan ii een prachtig geheim vertellen; ik ben
via een trap naar de hemel geklommen
Ik wilde alleen maar naar dat licht gaan; vergat
mijn lichaam; vergat alles; ik wilde alleen maar
naar dat licht gaan
Er was een prachtig licht dat al het goede in zich
droeg; nog een week lang kon ik de vonkjes van
dat licht in alles zien
Ik was niet hang om opnieuw te gaan leven,
omdat ik wist dat ik op een dag weer bij het licht
zou zijn
Nader rot het licht is niet zomaar een verslag. Dr. Morse geeft in dit boek zijn persoonlijke overtuiging weer van het daadwerkelijke voortbestaan van de menselijke ziel, en betrekt dit gegeven in het medisch-ethisch denken van deze tijd.
Met een voorwoord van dr. Raymond Moody; bekend door zijn boek Over leven na de dood.