Amersfoort is een dag bevrijd van de Duitse bezetter als op 8 mei 1945 de eerste landverraders en collaborateurs in de stad worden opgepakt. Onder luid gejoel van de bevolking worden ze door gewapende leden van de Binnenlandse Strijdkrachten van huis gehaald. Als het aantal arrestanten blijft toenemen, wordt het voormalige Duitse concentratiekamp ten zuiden van de stad ingericht als interneringskamp. Het kamp, dat in de oorlog een oord van verschrikkingen was, wordt omgedoopt tot Kamp Laan 1914. In dit interneringskamp zitten van mei 1945 tot september 1946 ongeveer vierduizend foute Nederlanders opgesloten. Onder de gevangen zijn NSB'ers, Jodenjagers, Oostfrontstrijders, burgemeesters, liefjes van Duitse soldaten en de beulen van Kamp Amersfoort. De beginperiode van het kamp is chaotisch. De kampleiding staat voor een bijna onmogelijke taak. De gevangenen moeten het geregeld ontgelden. Ze worden vernederd en mishandeld door bewakers, die na vijf jaar bezetting vol zijn van wraakgevoelens. Een ooggetuige spreekt dan ook van Duitse toestanden in het Nederlandse kamp. Kamp Laan 1914 is een vergeten kamp. Oud-gevangenen zwegen na hun vrijlating uit schaamte of door onbegrip van hun omgeving over wat ze hadden meegemaakt. De auteur beschrijft de geschiedenis van Kamp Laan 1914 aan de hand van niet eerder geraadpleegde archieven en getuigenissen van gevangen en kamppersoneel: van de chaotische begindagen in mei 1945 tot het vrij plotselinge einde in september 1947. Niet eerder werd een zo gedetailleerd beeld geschetst van het dagelijks leven in een naoorlogse interneringskamp. De auteur brengt een vergeten en nagenoeg onbekend deel van de Nederlandse oorlogsgeschiedenis over het voetlicht.