De avonturen van Jason is gebaseerd op de Griekse sage van Jason die na vele avonturen met zijn Argonauten dankzij de tovenarij van Medea het Gulden Vlies verovert. Raoul Lefèvre heeft het verhaal omstreeks 1465 geschreven en opgedragen aan Philips de Goede, hertog van Bourgondië en stichter van de Orde van het Gulden Vlies ter rechtvaardiging van Jason die door de kerk werd geweigerd als patroon van deze orde.
Jason is de ware hoofse ridder die in het begin van de vertelling de door hem aanbeden koningin Mirro redt en haar in gedachten trouw blijft totdat ze in opdracht van Medea vermoord wordt. Het boek sluit af met de verzoening van Jason met Medea. Als in de schilderkunst van die tijd speelt het zich af in een vijftiende-eeuws decor, de geharnaste helden houden steekspelen, wonen in kastelen met torens en kantelen en belijden de hoofse liefde.
De ridderroman in proza is in de twaalfde eeuw ontstaan uit heldendichten en ridderverhalen en heeft zich ontwikkeld tot een zeer populair genre. De basis ervan bestaat uit min of meer betrouwbare historische overleveringen, uitgebreid met gefantaseerde avonturen en verweven met de idealen van hoofse liefde en ridderdeugd. Men onderscheidt een aantal cycli, die van de paladijnen van Karel de Grote, die van de ridders van de Ronde Tafel, die van de christenstrijders van de kruistochten en die van de helden van de Grieks-Romeinse Oudheid.
Het verhaal van Lefèvre is een prachtig voorbeeld van het laatste genre als een volstrekt originele bewerking van talrijke Latijnse en Oudfranse bronnen, sterk verlevendigd en aangevuld met verzonnen verwikkelingen. Het is overgeleverd in twintig handschriften, waaronder één van Lefèvre zelf, en maar liefst dertig drukken. De Engelse vertaling van William Caxton is door hem gedrukt in 1477 en is het eerste Engelse gedrukte boek dat nog steeds verkrijgbaar is in de boekhandel. De Franse tekst is tot in de zestiende eeuw regelmatig heruitgegeven. De Middelnederlanse vertaling is in Haarlem gedrukt door Jacob Bellaert in 1485 en in de literatuur uit de zestiende eeuw vindt men vaak verwijzingen naar dit verhaal.