In publicaties over de Nederlandse scheepvaartgeschiedenis vinden we wel de nodige verwijzingen naar de betekenis van Haarlem voor de scheepsbouw, maar er is nog nooit diepgaand onderzoek naar gedaan. Dat wordt hier goedgemaakt met een uitvoerige historische en industrieel-archeologische verhandeling, voorzien van vele illustraties. In de 15e en 16e eeuw werden in Haarlem op tientallen werven schepen gemaakt voor opdrachtgevers in de Nederlanden. In de volgende twee eeuwen stagneert de zaak dramatisch, maar er komt een opleving na ongeveer 1860. Dan, na de overgang van houtbouw naar staal, gaan enkele werven een internationaal belangrijke rol spelen (Figee, Easter, Conrad), tot ver in onze eeuw toe. Eind 1989 is de laatste werf in de oude stad, Zuidam aan de gemeente overgedragen. Aan het wel en wee van deze werf wordt de nodige aandacht besteed. Besloten wordt met enkele toekomstspeculaties. Los katern (8 pag.), met tabellen en lijsten: verkochte en gebouwde schepen, typen, scheepsbouwers, etc.
(Biblion recensie, Jan Rijsterborgh.)