Honderdduizenden mensen lijden aan een frustratieneurose: het gevoelsleven is zozeer achtergebleven bij de verstandelijke en lichamelijke ontwikkeling dat de persoonlijkheid zich niet ten volle heeft kunnen ontplooien.
Onvrede, angst, minderwaardigheidsgevoelens en onmacht om van het leven te genieten zijn hiervan de symptomen.

Dr Terruwe ziet als de oorzaak van identiteitsverlies het gebrek aan bevestiging, het gebrek aan oprecht-ervaren levenshouding van de andere mens.
De samenleving kan niet zonder openheid: wie in zijn gevoelsleven onbevestigd blijft kan geen positieve respons geven en zoekt deze bevestiging in zichzelf, - maar dan wordt deze mens negatief en destructief Moord en doodslag, zelfs oorlogen en concentratiekampen, zijn van dit vergeefse zoeken de uiterste consequenties.
Dr Terruwe is geen cultuurpessimiste. Zij ziet een uitweg uit de frustratieneurosen die zovelen afzonderlijk, en daarmee onze maatschappij in haar totaliteit, zo ernstig aantasten: geopendheid jegens elkaar in bevestigende oprechte oplettendheid die het wezen van de ander beschuttend omvat.
Ieder moet de positieve zin van zijn bestaan gaan ervaren. Dat kan alleen wanneer iemand bevestigd wordt door zijn medemens als: ,,jij bent goed”
Dit zou een geweldloze revolutie kunnen betekenen. Een revolutie met de vaste hoop en het uitzicht op een evolutie naar waarachtig menselijk geluk. ..