Maria van der Steen weet op een heel eiegen, pure manie de droefheid, die in het leven soms zo onvermijdelijk schijnt te zijn in gedichten en verhalen te treffen. Ze weet wat droefheid is. Haar jeugd als dochter an een arm Brabants echtpaar was een aaneenschakeling van verdriet en ellende en ook later heeft ze het geluk bepaald niet cadeau gekregen.