Peter, "Tsaar aller Russen" (1672-1725), verdient zijn bijnaam "De Grote" evenzeer als bijvoorbeeld Alexander en Karel dat doen. Met buitengewone visie, gepaard aan demonische energie en wilskracht, schiep hij uit de middeleeuwse staatsresten die hij erfde een modern rijk. Van een slecht bewapend leger maakte hij een militaire macht, die de grootste legers in Europa vernietigde. In een noordelijk moerasgebied bouwde hij Petersburg, een van de mooiste steden uit die tijd.
Maar ondanks de vastberadenheid, waarmee hij zijn land in halsbrekend tempo over elk obstakel heen loodste, ondanks de wreedheid waarmee hij zweep en sporen hanteerde was er niets plechtstatigs aan deze man.
Bij zijn dood vond men zakken vol tanden en kiezen, die hij in de loop van zijn carrière had geëxtraheerd. Hij bedreef ook de grote chirurgie, o.a. het amputeren van ledematen, een liefhebberij die hij voornamelijk uitleefde op Bojaren.
Hij verachtte pracht en praal, hij had een groot zelfvertrouwen en bezat een werkelijke grootheid en gevoel van verhevenheid, die geen ceremonieel nodig hebben. Peters leven is op zichzelf boeiend genoeg, maar het helpt ons bovendien ook het Rusland van onze tijd beter te begrijpen.