Morten van 11 is ziek en heeft niet lang meer te leven. Hij schrijft een buitengewoon eerlijke brief aan de journalist Simon Flem Devold, die later wordt afgedrukt in diens kinderrubriek 'Paskrass' ('Cursief') in de Noorse krant Aftenposten (de Avondpost). Morten laat in zijn brief zien hoe eenzaam en onbegrepen een kind zich kan voeten en boe de situatie door zijn ziekte doorbroken werd. Na Mortens brief stromen er bij de krant brieven van kinderen binnen over verdriet, eenzaamheid, ziekte en dood. Simon zoekt Morten op en tussen het kind en de oudere man ontstaat een echte vriendschap. Uit hun gesprekken is dit boek ontstaan. In een vaak filosofische dialoog praten ze over het leven en de dood, over God en de mensen, over de relatie tussen kinderen en ouders, over verzoening, verlies en eeuwigheid. Het is Mortens boek geworden, een boek waarin echte vragen van het leven zonder sentimentaliteit, maar met de directheid en de openheid van een kind bij de kop worden gepakt.