Een gewone jongen in IJmuiden is 6 jaar oud als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Die oorlog dringt zich in het leven van alledag onvermijdelijk in. Van onderwijs komt niet veel. Met het hart op de juiste plek, een grote dosis onbevangenheid en soms naïviteit, maar vooral met twee scherp registrerende ogen komt de jongen levend de oorlogstijd door. Hij probeert nog wat onderwijs in te halen, maar leert zijn vak - stukadoor - uiteindelijk het snelst in de praktijk. Hij wordt eigen baas, werkt als een paard, maar krijgt - als hij 53 jaar oud is - zo veel last van zijn rug, dat hij zijn werk moet opgeven.