: Hitler en de Joden // De jodenuitroeiing was volgens intentionalisten het einddoel van een programma dat al lang voordien door Hitler was uitgewerkt. Functionalisten zien de judeocide als het resultaat van beslissingen in functie van concrete problemen waarmee de nazi-bonzen werden geconfronteerd en de middelen en structuren waarover ze toen konden beschikken om ze op te lossen. Burrin draagt een goed geargumenteerde en boeiende theorie aan die beide 'scholen' probeert te verzoenen. Hitlers rabiate jodenhaat was de impuls nodig voor de volkerenmoord, maar zijn moorddadige intentie werd bepaald door het oorlogsverloop. Ze werd pas uitgevoerd op het moment (september 1941) dat het hem duidelijk werd dat hij de oorlog kon verliezen, wat in zijn wereldbeeld te wijten moest zijn aan het wereldjodendom. Bepaalde passages vereisen een zekere voorkennis, maar de uitstekende bronverwijzingen, het heldere betoog en de voortreffelijke vertaling maken veel goed.