Tussen Utrecht en Bunnik ligt een van de grootste en mooiste militaire verdedigingswerken die Nederland rijk is: Fort bij Rijnauwen. Dit fort, gebouwd tussen 1868 en 1871, was oorspronkelijk een artilleriesteunpunt. De vestingbouwkundigen uit de tweede helft van de 19e eeuw kampten echter met een groot probleem: hun ontwerpen konden geen gelijke tred houden met de snelle technische vernieuwing op artilleriegebied. Nieuw aangelegde werken en noodzakelijk geworden aanpassingen waren al verouderd voordat ze gereedkwamen. De invoering van granaatkartetsen en brisante springstoffen maakte de bakstenen gebouwen van forten in één klap achterhaald. Toen het er op aankwam, tijdens de mobilisatie in de Eerste en Tweede Wereldoorlog, deed Fort bij Rijnauwen dan ook voornamelijk dienst als infanteriesteunpunt. Tegenwoordig is Rijnauwen een belangrijk toevluchtsoord voor bedreigde dieren en planten. Zo vinden toenemende aantallen vleermuizen in de vochtige, donkere ruimten een plaats om te overwint