W.F. Hermans is niet alleen dichter, essayist en romancier maar ook fotograaf, een enkele keer schilder en al heel lang collagemaker. Krap dertig jaar geleden liet hij op bijna elke pagina van 'Mandarijnen op zwavelzuur' een collage afdrukken waarop een schrijver belachelijk werd gemaakt. Hoewel Hermans door het surrealisme is beïnvloed, is hij als beeldend kunstenaar nooit onirisch maar meestal ironisch. Freddy de Vree schreef een wat matte inleiding bij de in full colour gedrukte collages waarop ondanks de titel vaak een oog voorkomt. En bijna altijd een vrouwenfiguur. Omdat Hermans' opvattingen over tal van onderwerpen wijdverbreid zijn, kunnen we genieten van de verwijzingen naar bijvoorbeeld Menno ter Braak en K.L. Poll, de voormalige kunstchef van NRC Handelsblad.
(Biblion recensie, Hans Renders.)