Wat is bewustzijn? Waarnaar verwijs ik wanneer ik de term 'Ik' gebruik? Bestaat er zoiets als het onbewuste? Zijn de termen ,psychisch' en 'bewust' synoniem of zijn zij aanduiding voor verschillende zaken? Is het psychische een deelgebied van het bewustzijn of is juist het bewustzijn een deel van het psychische domein? Dit soort vragen analyseert Sartre in zij n vroege opstel, in 1934 te Berlijn geschreven en twee jaar nadien gepubliceerd. Een van zijn belangrijkste conclusies: het Ik is geen bewoner van het bewustzijn. Niet het Ik bewerkstelligt de eenheid van mijn bewustzijn, maar een onpersoonlijk bewustzijn maakt het Ik pas mogelijk. Het Ik is een 'ding' dat door dit bewustzijn wordt gemaakt. Op fascinerende wijze laat Sartre verder zien hoe deze kennistheoretische, stellingname de basis kan vormen voor wat hij noemt 'een volstrekt positieve moraal en politiek'.